غار کاینتون انگلستان که به غار خرگوشی معروف شده است، داستان آلیس در سرزمین عجایب را برایتان تداعی می‌کند. این غار اسرارآمیز که تا چندین قرن ناشناخته باقی مانده بود، همچنان رازآلود بوده و معمای ساخت آن حل نشده است. آیا غار کاینتون می‌تواند جادویی باشد؟

در سراسر سیاره زمین غار‌های متعددی وجود دارند که بسیاری از آن‌ها تاکنون کشف شده‌اند و برخی دیگر نیز هر ساله با جستجوی‌های فراوان یا به صورت اتفاقی کشف می‌شوند. غار کاینتون انگلستان جزو آن دسته از غار‌هایی محسوب می‌شود که کاملا به صورت اتفاقی کشف شده است. در واقع کاشفان پس از اینکه ادامه لانه یک خرگوش را دنبال کردند، به یک غار بزرگ رسیدند که برای آن‌ها به نوعی داستان دنیای آلیس در سرزمین عجایب تکرار شده است. محققان پس از بررسی‌های متعدد به این موضوع پی بردند که این غار حدود ۷۰۰ سال قبل شکل گرفته است و طی این سال‌ها کاملا ناشناخته بوده و انسان‌ها دخل و تصرفی در آن نداشتند. با توجه به اینکه لانه خرگوش‌ها به این غار ختم شده است، آیا خرگوش‌ها همانند داستان‌های اسرارآمیز در این غار زندگی لوکسی داشتند؟ در ادامه با جزئیات غار خرگوشی یا غار کاینتون انگلستان آشنا می‌شویم.

آشنایی با غار کاینتون انگلستان

غار کاینتون انگلستان برای بسیاری از گردشگران در ابتدا به آسانی قابل مشاهده نیست، چراکه اگر بخواهید اطراف را با دقت رصد کنید، جز تعدادی حفره‌هایی که توسط جانوران ایجاد شده است، با چیز دیگری مواجه نخواهید شد. اما باید بدانید یکی از همین حفره‌های ساده جانوران باعث شد تا کاشفان بتوانند غار ۷۰۰ ساله را کشف کنند. غار کاینتون در شهرستان شروپشر (Shropshire) کشور انگلستان واقع شده است که البته بسیاری آن را به نام ربیت کیو یا غار خرگوشی می‌شناسند.

در برخی از روایت‌ها آمده است این غار توسط شوالیه‌ها در حدود ۷۰۰ سال قبل ایجاد شده است و در زمان جنگ‌های صلیبی از بیت‌المقدس محافظت می‌کرد. در برخی از روایت‌ها سال ساخت این غار را قرن‌های مختلفی، چون قرن ۱۷ و ۱۸ و ۱۹ می‌دانند که متاسفانه تاریخ دقیق آن مشخص نیست، اما نکته حائز اهمیت عجیب و خاص بودن این غار است. بازدیدکنندگان هنگام ورود به این غار اسرارآمیز با حس عجیبی مواجه می‌شوند. البته با توجه به اینکه غار کاینتون در منطقه خصوصی قرار دارد، شرایط بازدید از آن کمی دشوار است.

منطقه‌ای که غار خرگوشی در آن قرار دارد به خاندان لگه (Legge) تعلق داشته و آن‌ها اخیرا اعلام کردند به هیچ یک از گردشگران اجازه بازدید از این غار را نخواهد داد؛ مالک این زمین عنوان می‌کند افزایش رفت و آمد گردشگران بسیار خسته کننده است و آن‌ها به زمین‌های کشاورزی آسیب می‌رسانند. با توجه به عدم رضایت مالک این زمین، مایکل اسکات (Michael Scott) که یک عکاس معروف است توانست به درون غار خرگوشی برود و از تمام جزئیات آن تصاویری را به ثبت برساند. وی می‌گوید می‌توان با پافشاری به مالک این منطقه اجازه ورود به غار را دریافت کرد.

جزئیات داخل غار خرگوشی

با توجه به اینکه مایکل اسکات (Michael Scott) شانس بازدید از غار خرگوشی را به دست آورد، از زبان وی جزئیات این غار عجیب و ویژه را بررسی می‌کنیم. وی از تجربه خود در بازدید از غار کاینتون عنوان کرد اگر ندانید که چنین غاری وجود دارد، در ابتدا با بی‌تفاوتی از کنار آن عبور خواهید کرد، اما اگر از وجود آن مطلع باشید می‌بایست به اطراف به خوبی بنگرید تا ورودی آن را بیابید. برای ورود می‌بایست به صورت خمیده حرکت کرده و در داخل غار نیز بعضا به خمیده راه رفتن نیاز است.

هنگام ورود به غار با حس عجیبی مواجه خواهید شد که انگار وارد یک معبد زیرزمینی شده‌اید. در تمامی بخش‌های غار شاهد تار عنکبوت هستیم و از آنجایی که آب باران به راحتی وارد غار می‌شود، در قسمت‌هایی که کمی شیب داشته باشد، لجن و آب باقی‌مانده از بارندگی‌ها را مشاهده خواهید کرد، اما بسیاری از قسمت‌های غار خشک هستند.

این غار بسیار بکر و دست نخورده است و به آسانی متوجه این موضوع خواهید شد. به بیانی دیگر حس می‌کنید این غار از ۱۰۰ سال قبل با تغییری همراه نبوده و تصور خواهید کرد برای این غار زمان متوقف شده است. در سال ۲۰۱۴ یک ماجراجو به نام جیسون کرخام (Jason Kirkham) توانست از غار خرگوشی بازدید کند. وی در خصوص تجربه خود عنوان کرد:

با توجه به اینکه بازدیدکنندگان اجازه بازدید از این غار را ندارند، اما می‌توان از مالک آن اجازه گرفت و از این غار زیبا بازدید کرد. البته در خصوص زمان ساخت این غار اختلاف نظر‌های زیادی وجود دارد، اما هنگام بازدید متوجه می‌شوید که در سال ۱۹۸۰ میلادی از آن به عنوان محلی برای انجام مراسم مذهبی و آداب و رسوم‌های مخفی استفاده می‌شد.

مشخصات غار

در حال حاضر برای ورود به این غار مشکلاتی وجود دارد و بازدیدکنندگان اندکی خواهان بازدید از این غار شگفت‌انگیز هستند، اما عاشقان مکان‌های مرموز فرصت دیدن این غار را از دست نخواهند داد. غار خرگوشی دارای طراحی شبکه‌ای بوده و از دالان‌های متعدد و نامنظم برخوردار است که البته همین سبک طراحی آن را خاص می‌کند. طراحان برای ساخت آن از ماسه، سنگ و خاک استفاده کرده‌اند. باستان‌شناسان با بررسی سنگ‌های این غار عنوان می‌کنند غار خرگوشی به اوایل قرن ۱۹ تعلق دارد، اما برخی نیز بر این باورند که این غار در قرن ۱۷ ایجاد شده است.

این غار ۱ متر در زیر سطح زمین بوده و ورودی آن پرشیب است و به همین علت سال‌ها ناشناخته باقی مانده است. بر روی دیوار‌های این غار علائم و نماد‌هایی به زبان لاتین و پر رمز و راز دیده می‌شود و در خصوص این علائم اطلاعات کافی وجود ندارد. البته برخی از این علائم نیز برای راهنمایی افرادی که در غار حضور پیدا می‌کنند، ایجاد شده تا در دالان‌ها مسیر خود را فراموش نکنند. غار کاینتون دارای مساحت حدود ۲۵۰ متر است و سازندگان آن سنگ‌های مورد نیاز را از معادن اطراف این منطقه تهیه کردند. همچنین در این غار شاهد طاقچه یا سکو‌هایی به شکل پنجره هستیم که با هدف قرار دادن وسایل مختلف بر روی آن‌ها طراحی شده است.

آیا غار کاینتون برای شوالیه‌های قرون

وسطی است؟

در برخی از روایت‌ها گفته می‌شود این غار به شوالیه‌های قرون وسطی تعلق داشته است، اما در خصوص چنین ادعا‌هایی مدارک قابل استنادی وجود ندارد؛ چراکه شوالیه‌ها در سال ۱۰۹۵ توسط پاپ اوربان دوم به دلیل حضور در جنگ‌های صلیبی بخشیده شده بودند و از این رو برای از دست دادن جان خود ترسی نداشتند که بخواهند در چنین غاری پنهان شوند.

از این رو در خصوص تاریخ دقیق ایجاد این غار اختلاف‌نظر‌های متعددی وجود دارد، اما می‌توان گفت دقیق‌ترین تاریخ ساخت این غار به ۷۰۰ سال قبل برمی‌گردد. در برخی دیگر از روایت‌ها نیز ذکر شده است که این غار واقعا برای خرگوش‌ها بوده و داستان آلیس در سرزمین عجایب واقعیت دارد، اما این ادعا نیز شایعه است. می‌توان گفت این غار برای پناهگاه انسان‌ها مورد استفاده بوده است، اما این مکان نمی‌تواند فقط برای خرگوش‌ها باشد و آن‌ها به صورت اتفاقی این غار را برای زندگی خود برگزیده‌اند.

برخی نیز ادعا می‌کنند این غار محل زندگی جادوگران بوده، اما در خصوص این فرضیه نیز اسنادی وجود ندارد. با توجه به روایت‌های مختلف تاکنون علت دقیق ساخت چنین غاری مشخص نشده است و به همین دلیل روایت‌های زیادی در خصوص آن وجود دارد. یکی از دلایلی که میزان بازدید از این مکان کاهش یافته است، طرح مسائل این چنینی و مربوط دانستن این غار با جادو‌های ناشناخته است. اما به طور کلی این غار برای علاقه‌مندان به مکان‌های اسرارآمیز مکانی بسیار ایده‌آل به نظر می‌رسد.

 در این مطلب مجموعه‌ای دیدنی از تصاویر غرب وحشی را گرد هم آورده‌ایم تا نگاهی به گذشته تاریک و عجیب و غریب آمریکا در دوران نمایش داده شده در فیلم‌های وسترن هالیوودی بپردازیم.

مجموعه تصاویر غرب وحشی این مطلب ما را به گذشته آمریکا و اولین سال‌های توسعه تکنولوژی عکاسی می‌برد؛ دورانی که در تعداد بی‌شماری فیلم وسترن به نمایش گذاشته شده و وضعیت ایالات متحده در آن تاریک و نسبتا عجیب و غریب بوده است. در ادامه با ما همراه باشید.

مشکل اصلی فیلم‌های ساخته شده در مورد دوران گذشته این است که حتی اگر سازندگان توجه مخصوصی به بازسازی دقیق و صحیح جزئیات داشته باشند، باز هم حسی که با دیدن تصاویر واقعی مربوط به گذشته می‌بینیم، در ما پدیدار نمی‌شود. از طرف دیگر بسیاری از فیلم‌های گیشه‌ای هم تنها برای جذب مخاطب و سود بیشتر، واقعیت‌های دوران قدیم را تا حدی تغییر می‌دهند که اگر کسی از همان دوران به حال سفر می‌کرد، با دیدن این فیلم‌ها شوکه می‌شد و یا به سختی می‌توانست خنده خود را کنترل کند!

به همین دلیل برای تمامی کسانی که به دیدن اوضاع دوران قدیم و شرایط زندگی مردم در گذشته قبل از توسعه گسترده تکنولوژی و اینترنت علاقه دارند، مجموعه‌ای از تصاویر غرب وحشی را حاضر کرده‌ایم که دیدن آن‌ها به هیچ وجه خالی از لطف نیست.

تصاویر غرب وحشی آمریکا

در تصویر بالا کارکنان روزنامه دیلی ریپورتر، یکی از روزنامه‌های ایالت یوتا آمریکا در دوران قدیم را می‌بینیم که در مقابل دفتر کار خود ایستاده‌اند. این دفتر کاری یک چادر بزرگ در مکانی شبیه به یک اردوگاه بود که به خوبی سختی‌های زندگی مردم قبل از توسعه گسترده ساخت و ساز در گوشه گوشه ایالات متحده را به ما نشان می‌دهد.

تصویر بالا از خیلی جهات بیننده را به دوران گذشته علاقه‌مند می‌کند و یکی از دلایل جذابیت آن، لبخند جالب صاحب عکس، فرد لورین (Fred Loring) است. لورین که دو روز بعد از ثبت عکس بالا به دست سرخپوستان آپاچی کشته می‌شود، اینجا در کنار قاطرش ایستاده و برخلاف اکثر تصاویر قدیمی که تاکنون دیده‌ایم، از حالت رسمی و خشک معمول به هنگام ژست گرفتن در مقابل دوربین‌های صد سال پیش فاصله گرفته است.

این مورد از تصاویر غرب وحشی روزنامه‌نگار خبرگزاری شهر سانفرانسیسکو را در حال تهیه گزارش از میدان نبرد نشان می‌دهد؛ نکته جالب تصویر تضاد وضعیت موقر و شسته‌رفته این خبرنگار بوده که در کنار سربازان خسته از جنگ تفاوت شرایط زندگی افراد را نشان می‌دهد.

در حین یک سفر اکتشافی زمین شناسی، فردی به نام جان کی هیلرز (John K Hillers) را می‌بینیم که به عنوان عکاس گروه فعالیت داشته و مشغول بررسی وضعیت نگاتیو دوربینش است.

درشکه آمبولانس بالا در میان صحرایی فوق‌العاده گرم و دور افتاده در ایالت نوادا دیده می‌شود که به کمک ۴ اسب قوی در بین شن‌ها و حرارت روز حرکت می‌کند.

این تصویر با نام وقت نهار شناخته می‌شود و در آن اعضای یک تیم اکتشافات زمین شناسی را به هنگام صرف نهار می‌بینیم. با دیدن این صحنه بیشتر از همه به یاد فیلم‌ها و رمان‌های ماجراجویی وسترنی می‌افتیم که گروهی از مردان در آن با ظاهر‌های متفاوت مشغول وقت گذراندن هستند.

مسافرت‌های غرب وحشی

در دوران قدیم مسافرت کردن معمولا با کاروان‌ها و دسته‌هایی شبیه صحنه بالا بود که شامل تعداد زیادی افراد مسلح سوار بر اسب و مسافران پیاده می‌شده است. این عکس مجموعه تصاویر غرب وحشی حاشیه رودخانه‌ای در پارک ملی معروف یلواستون را نشان می‌دهد.

صحنه بالا مدیران شرکت راه آهن یونین پاسیفیک را در سال ۱۸۶۶ و قبل از شروع جشن افتتاح خط آهنی جدید در شهر آیداهو نمایش می‌دهد. همان‌طور که می‌بینیم پیشرفت‌های گوناگون تکنولوژیکی از گذشته‌های دور باعث به وجود آمدن تغییرات سریع و شگفت‌انگیزی می‌شد.

در عین حال، عکس بالا را می‌بینیم که حدودا ۵ سال بعد از تصویر قبلی به ثبت رسیده و زیرساخت‌های فوق‌العاده ابتدایی برای جابه‌جایی بین شهر‌ها و در مناطق گوناگون آمریکا را به ما نشان می‌دهد.

سه سال از تصویر قبل جلوتر می‌رویم و به عکس بالا از سواره نظام آمریکا می‌رسیم که به دستور ژنرال جورج کاستر (George Custer) معروف، مشغول جابه‌جایی هستند؛ برخلاف توسعه مسیر‌های راه آهن، تمامی مسافران از چنین تکنولوژی‌هایی برای جابه‌جایی استفاده نمی‌کردند.

در بالا عکس قایقی با نام غنچه رز را می‌بینیم که مدتی قبل و بعد از سال ۱۸۷۸ مسافران و علاقه‌مندان را در سراسر رودخانه میزوری جابه‌جا می‌کرد.

یکی دیگر از تصاویر غرب وحشی که دلیجانی حامل مسافران و بسته‌های پستی را در کنار محافظان مسلح و سوار بر اسب این درشکه نشان می‌دهد.

یکی از سخت‌ترین کار‌ها در دوران ثبت تصویر بالا که به سال ۱۸۹۸ مربوط می‌شود، ساخت راه آهن بود. این نما زحمت کارگران سخت‌کوشی را ثبت کرده که در گرمای شدید ایالت آریزونا مسیر‌های جدیدی برای حرکت قطار‌های رو به پیشرفت ایجاد می‌کنند.

وسایل مختلف جابه‌جایی

معمولا علاقه‌مندان فیلم‌های وسترن به دیدن درشکه‌های سرهم شده و یکپارچه عادت دارند، اما همان‌طور که می‌بینیم، این وسایل حمل و نقل با دردسر‌های فراوانی ساخته و سر هم می‌شدند و نگهداری و تعمیر آن‌ها هم چندان کار راحتی نبود.

برخلاف شرایط حال حاضر که با هر وسیله‌ای می‌توان به راحتی بین شهرها، استان‌ها و حتی کشور‌ها جابه‌جا شد، عکس بالا مربوط به سال ۱۹۱۱ نشان می‌دهد که حتی در قرن بیستم هم جابه‌جایی در مسیر‌های طولانی چالشی بزرگ به حساب می‌آمد و با دردسر‌های فراوان مخصوص خود همراه بود.

یک سال بعد از عکس قبلی، این مورد از لیست تصاویر غرب وحشی را می‌بینیم که از به کار گیری وسایلی مانند اتومبیل برای جابه‌جایی خبر می‌دهد.

عکس آخر لیست هم تقابل دنیای قدیمی و مدرن را در سال ۱۹۱۲ به ثبت رسانده است. در این تصویر یک اتومبیل راه را برای عبور کالسکه‌ای قدیمی باز نگه داشته و شاید کسی تصور نمی‌کرد که چندین سال بعد، دیگر افراد برای جابه‌جایی به سراغ درشکه‌ها نمی‌رفتند. البته در آن دوران خودرو‌ها آن‌قدر هم ارزان قیمت نبودند و اکثر کسانی که توانایی مالی برای خرید اتومبیل نداشتند، مجبور بودند که دردسر‌های درشکه سواری را به جان بخرند.

منبع: pocket-lint

 وَ قِيلَ لَهُ ع لَوْ سُدَّ عَلَى رَجُلٍ بَابُ بَيْتِهِ وَ تُرِكَ فِيهِ- مِنْ أَيْنَ كَانَ يَأْتِيهِ رِزْقُهُ- فَقَالَ ع مِنْ حَيْثُ يَأْتِيهِ أَجَلُهُ

 وَ قَالَ ع إِذَا أَضَرَّتِ النَّوَافِلُ بِالْفَرَائِضِ فَارْفُضُوهَا